W kolejnej części naszego cyklu przenosimy się do Niemiec, gdzie w sezonie 2001/02 tamtejszy Bayer Leverkusen dotarł aż do finału rozgrywek Ligi Mistrzów, w Bundeslidze finiszował tuż za plecami Bayernu Monachium, a w Pucharze Niemiec przegrał dopiero w finale z Schalke. Przypomnijmy sobie ówczesną drużynę „Aptekarzy”, dowodzoną przez Klausa Topmöllera.

BRAMKA

Hans Jörg Butt - urodzony w 1974 roku niemiecki olbrzym, charakteryzujący się tym, że jest… najlepszym strzelcem wśród bramkarzy. W czasie swojej osiemnastoletniej przygody z Bundesligą, Butt strzelił bowiem aż 26 goli z rzutów karnych. Mierzący 191 cm golkiper do Leverkusen trafił w 2001 roku, wcześniej będąc piłkarzem Oldenburga oraz Hamburga, w którym jednego sezonu potrafił strzelić nawet dziewięć bramek. W Bayerze Leverkusen grał przez sześć lat, w czasie których rozegrał w jego barwach 255 meczów, a w samym sezonie 2001/02 – 57 we wszystkich rozgrywkach. Po odejściu z Leverkusen, Butt spędził nieudany sezon w Benfice, a od 2008 roku był piłkarzem Bayernu Monachium, w którym z różnym skutkiem występował przez cztery lata, aż do zakończenia kariery. W reprezentacji Niemiec: cztery mecze, zero goli.

OBRONA

Zoltan Sebescen – nieco mniej znany niemiecki prawy obrońca, który podstawowym piłkarzem Bayeru był tylko w sezonie 01/02. Sebescen karierę zaczynał w trzecioligowym Stuttgarterze Kickers, z którego w 1999 przeszedł do Wolfsburga, w którym przez dwa lata rozegrał 40 spotkań w Bundeslidze. W wieku 26 lat Sebescen trafił do Bayeru Leverkusen i w sezonie 2001/02 zagrał w jego barwach 44 spotkania, w których zdobył pięć bramek i zanotował pięć asyst. Rok później, kosztem zmiany ustawienia na 3-5-2, Niemiec stracił miejsce w składzie „Aptekarzy”. Podobnie było w sezonie 2003/2004, w którym Sebescen zagrał tylko siedem meczów w drugim zespole Bayeru . Po tym sezonie zdecydował się na zakończenie kariery. W reprezentacji Niemiec wystąpił jeden raz.

Boris Živković - chorwacki środkowy obrońca nie był może podstawowym zawodnikiem Bayeru w sezonie 2001/02, ale zanotował sporo występów w lidze i Champions League. Živković do Bayeru przyszedł w 1997 roku, wcześniej występując tylko w klubach z ojczyzny. Przez sześć lat pobytu w Leverkusen, Chorwat zagrał 144 mecze w drużynie „Aptekarzy”. W sezonie 2001/02 wystąpił w 23 meczach Bayeru w lidze, 16 w europejskich pucharach oraz sześciu DFB-Pokal. Strzelił w sumie trzy gole. W 2003 odszedł na jedną rundę do Portsmouth, a następnie został piłkarzem Stuttgartu. W sezonie 2005/06 bez powodzenia występował w Koln, po czym odszedł do Hajduka Split. To właśnie w nim, w wieku 34 lat zakończył karierę. W reprezentacji Chorwacji 39 meczów, dwa gole.

Jens Nowotny – podstawowy piłkarz Bayeru w ówczesnym sezonie, jednak kontuzja wykluczyła go z gry w finale z Realem, a także z mistrzostw świata w Korei i Japonii. Nowotny urodził się w 1974 roku, a profesjonalną karierę rozpoczynał siedemnaście lat później w Karlsruher. Po pięciu latach występów w ekipie KSC, Nowotny przeszedł do Leverkusen, gdzie w sumie spędził aż dziesięć sezonów. W sezonie 2001/02 rozegrał aż 55 meczów w barwach Bayeru . W sezonie 2006/07 był piłkarzem Dinama Zagrzeb, w którym po nieudanym sezonie zakończył karierę. W reprezentacji Niemiec 48 meczów, jeden gol.

Lúcio - najbardziej rozpoznawalna postać ówczesnej defensywy Bayeru , głównie dzięki karierze zrobionej przez niego po odejściu z Leverkusen. Pierwszym klubem urodzonego w 1978 roku Brazylijczyka był Internacional, w którym Lúcio spędził dwa lata. W 2000 roku, po odejściu z Porto Alegre, losy obrońcy i Bayeru skrzyżowały się. Lucio już w pierwszym sezonie w Bundeslidze dostawał sporo szans gry, a od rozgrywek 2001/02 – kiedy wystąpił w 51 meczach swojego klubu (osiem goli) – był już jego podstawowym piłkarzem. W 2004 roku Brazylijczyk za 12 milionów euro został kupiony przez Bayern Monachium, w którym spędził pięć lat – w tym czasie m.in. trzykrotnie zwyciężał z „Bawarczykami” w Bundeslidze. W 2009 roku trafił do Interu Mediolan, w którym z sukcesami występował przez trzy lata. Po odejściu z Mediolanu i nieudanym epizodzie w Juventusie, Lúcio od tego roku gra dla FC Sao Paolo. W reprezentacji Brazylii 105 meczów, cztery gole, Mistrzostwo Świata 2002, oraz Puchar Konfederacji 2005 i 2009.

Diego Placente – urodzony w 1977 roku argentyński lewy obrońca, właśnie w Leverkusen spędził najbardziej udany okres w swojej karierze. Bayer był pierwszym europejskim klubem Placente, wcześniej występował on w Argentina Juniors i River Plate. Do „Aptekarzy” dołączył właśnie w 2001 roku, rozgrywając w tamtym sezonie aż 56 spotkań, w których trzykrotnie asystował i raz wykończył akcję zespołu. Z Leverkusen odszedł w 2005 roku i na dwa lata znalazł się w Celcie Vigo, gdzie grał regularnie. Później zaliczył epizod w San Lorento, a od 2008 do 2010 roku był piłkarzem Bordeaux, z którym udało mu się zdobyć mistrzostwo Francji, ale Placente nie radził tam sobie najlepiej. Po występach we Francji, Diego wrócił do ojczyzny, w której w 2013 roku, będąc piłkarzem Argentina Juniors zakończył karierę. W reprezentacji Argentyny 22 mecze, zero goli.

POMOC

Carsten Ramelow - kapitan tamtejszej paki z Leverkusen. Jasnowłosy zawodnik występujący na pozycji „szóstki” aż przez dwanaście lat był oddany Bayerowi , dla którego grał przez zdecydowanie większą część swojej piłkarskiej kariery. Jako nastolatek spędził cztery lata w Herthcie Berlin, a w wieku 22 lat – w 1996 roku – trafił do drużyny „Aptekarzy”. Potężny Ramelow charakteryzował się twardą, męską grą, idealnie nadawał się więc na „przecinaka”, a także dzięki łatce „faceta z jajami” (vide sytuacja z Tottim w 2004 roku – patrz TUTAJ ) - na kapitana zespołu. W sezonie 2001/02 Niemiec wystąpił w 54 meczach Bayeru , w których strzelił trzy gole i zanotował pięć asyst, a podczas dwunastoletniego pobytu w Leverkusen jego liczby wyglądają następująco: 422 występy, 28 bramek. W 2008 roku, po szeregu kontuzji, 34-letni Ramelow zdecydował się zakończyć karierę. W reprezentacji Niemiec 46 meczów, trzy gole.

Ze Roberto – kolejny Brazylijczyk, któremu występy w Leverkusen pozwoliły zrobić poważną karierę. Ze Roberto w 1994 roku zaczynał przygodę z piłką w rodzimym Portuguesa, a trzy lata później przeszedł do Realu Madryt, w którym jednak za długo sobie nie pograł. Na chwilę wrócił do ojczyzny, tym razem do Fluminense. W 1998 roku 24-letni Ze Roberto został piłkarzem Bayeru , w którym grał aż do 2002 roku. W sezonie 01/02 zawodnik, mogący grać zarówno w środku, jak i na boku pomocy, wystąpił w 50 meczach „Aptekarzy”, strzelił w nich pięć goli i zanotował – uwaga – aż 24 asysty. W maju 2002 Brazylijczyk za 12 milionów euro został sprzedany do Bayernu Monachium, gdzie grał do 2009 roku, z roczną przerwą na występy w Santosie. Później był piłkarzem Hamburga i Al-Gharafa, a od 2012 roku jest graczem Gremio Porto Alegre. W reprezentacji Brazyli 84 mecze, sześć goli.

Bernd Schneider - popularny niemiecki prawy skrzydłowy, jak głosi legenda „Bravo Sportu”, urodzony w Wodzisławiu Śląskim i podczas pobytu w Polsce legitymujący się nazwiskiem Arkadiusz Skrzypiciel. Urodzony w 1973 roku Schneider aż przez siedem sezonów (w latach 1991-1998) grał dla regionalnego Carl Zeiss Jena. Później był piłkarzem Eintrachtu Frankfurt, a po udanych rozgrywkach 1998/1999 przeniósł się do Bayer u Leverkusen, w którym spędził aż 10 lat. Sezon 2001/02 był dla Schneidera bardzo udany, wówczas 56 razy wychodził na boisko, strzelił dziewięć bramek i zanotował 17 asyst. Podczas mundialu w Korei i Japonii, Bernd był podstawowym zawodnikiem srebrnej drużyny Rudiego Vollera. Kontuzja dysku zmusiła go do zakończenia kariery w 2009 roku. Ogółem w reprezentacji Niemiec Schneider zagrał 81 meczów, strzelił cztery gole.

Yıldıray Baştürk - turecki rozgrywający, którego przypomina sobie chyba każdy, kto oglądał mundial w Korei i Japonii. Baştürk już jako junior występował w niemieckim Wattenscheid 09 i także w jego barwach debiutował w seniorskiej drużynie. W 1997 roku Turek przeszedł do VFL Bochum, dla którego strzelił 13 goli podczas czteroletnich występów. W 2001 roku 24-letni Baştürk trafił do Leverkusen, gdzie w pierwszym sezonie zanotował 53 występy, cztery bramki i 15 asyst. W kolejnych sezonach w Bayerze wiodło mu się już nieco gorzej i w 2004 roku zdecydował się opuścić Leverkusen. Na trzy lata trafił do Herthy, później kolejne trzy spędził w Stuttgarcie, a w 2010 roku zaliczył jeszcze nieudany epizod w Blackburn Rovers. Z reprezentacją Turcji – w której w 49 meczach strzelił dwa gole – zdobył brązowy medal na wspomnianych mistrzostwach świata w 2002 roku.

Michael Ballack - historię tego piłkarza jakiś czas temu przypomniał Kamil Rogólski ( kliknij TUTAJ ), ale ja skupię się dziś stricte na jego karierze piłkarskiej. Urodzony w 1976 roku Ballack zadebiutował w barwach Chemnitzera FC w wieku 19 lat. W latach 1997-1999 był piłkarzem 1.FC Kaiserslautern, gdzie udało mu się zdobyć mistrzostwo Niemiec. W 1999 roku został piłkarzem Bayeru, w którym spędził trzy lata. W swoim ostatnim sezonie w Leverkusen, Ballack 50 razy pojawiał się na boisku, strzelił aż 23 gole i zanotował 12 ostatnich podań. Przez kolejne cztery sezony występował w Bayernie, do którego trafił za około 13 milionów euro, i z którym trzykrotnie triumfował w Bundeslidze. W latach 2006-2010 Niemiec grał dla Chelsea, a podczas pobytu w Londynie Ballack do dwóch mistrzostw krajowych z różnymi drużynami dołożył trzecie, tym razem chyba najbardziej prestiżowe – mistrzostwo Anglii. Na koniec kariery pomocnik wrócił do Bayeru , gdzie jednak przez dwa sezony był tylko rezerwowym. Ballack zagrał 98 meczów w reprezentacji Niemiec, strzelił w niej 42 gole i zdobył srebro oraz brąz na mistrzostwach świata w 2002 i 2006 roku. Indywidualnie wybierano go m.in. pomocnikiem roku 2002 UEFA, a także umieszczono w jedenastkach turnieju na MŚ i ME w latach 2002, 2004 i 2006 i 2008.

ATAK

Ulf Kirsten – zdecydowanie najstarszy piłkarz tamtejszego Bayeru, co więcej, jako jedyny z 32 zawodników „Aptekarzy” z sezonu 2001/02, Kirsten miał przekroczone 30 lat, a konkretniej miał ich 36. Przed występami w Leverkusen, niemiecki napastnik przez siedem lat (1983-1990) występował w Dynamie Drezno. Kolejne 13 lat, to już pobyt Kirstena w Bayerze , 13 sezonów, w czasie których strzelił 182 gole w lidze. W sezonie 2001/02 – a więc przedostatnim w jego karierze, filigranowy snajper – mimo, przypominam, 36 lat na karku – aż 52 razy pojawiał się na boisku. W czasie tych występów strzelił 18 goli, co można uznać za solidny rezultat. W reprezentacji Niemiec 100 meczów, 35 bramek.

Oliver Neuville – przez Polaków kojarzony głównie z bramki, jaką strzelił nam w doliczonym czasie drugiego meczu podczas mundialu w 2006 roku. W Leverkusen był znany z tego, że – wraz z Berndem Schneiderem – był nałogowym palaczem. Urodzony w 1973 roku napastnik karierę wśród seniorów zaczynał w wieku 19 lat w szwajcarskim klubie Servette, mieszczącym się w Genewie. Po czterech latach przeniósł się do hiszpańskiej Teneryfy, gdzie w ciągu roku strzelił tylko pięć bramek. W latach 1997-1999 reprezentował Hansę Rostock, a piętnaście bramek strzelonych w drugim roku pobytu w tym zespole pozwoliły mu na transfer do Bayeru, który za Neuville’a wyłożył 4,5 miliona euro. Sezon 2001/02 był dla niego najbardziej udany pod względem skuteczności – Niemiec strzelił wówczas 22 bramki we wszystkich rozgrywkach, a potrzebował do tego 58 meczów. Po odejściu z Leverkusen Neuville trafił do Borussii Monchengladbach, w której grał aż przez sześć lat. Swój ostatni sezon w karierze – 2010/11 – spędził w Arminii Bielefeld. W reprezentacji Niemiec 69 meczów, 10 goli.

Dymitar Berbatow – jedyny piłkarz z ówczesnej drużyny Bayeru, wciąż grający w piłkę na wysokim poziomie, Bułgar jest bowiem zawodnikiem Fulham. Berbatow urodził się w 1981 roku, a jego pierwszym klubem było CSKA Sofia, w którym grywał także w drużynie juniorów. W Sofii spędził trzy lata i w 2000 roku za nieco ponad 2 miliony euro został kupiony przez Bayer . Po pół roku bycia rezerwowym, w sezonie 2001/02 Berbatow dostawał coraz więcej szans na grę, w sumie zebrało się ich 41, ale aż 25 razy Bułgar na boisko wchodził z ławki. W ciągu tego roku, strzelił 16 goli dla „Aptekarzy”. W Leverkusen został do 2006 roku, w jego barwach strzelając w sumie 97 goli. Po mundialu w Niemczech trafił na Wyspy, na dwa lata został piłkarzem Tottenhamu, dla którego w tym czasie strzelił aż 46 bramek. Później przez cztery lata grał dla Manchesteru United, z którym dwukrotnie sięgnął po mistrzostwo Anglii. Od sezonu 2012/13 Berbatow reprezentuje barwy Fulham. Wówczas strzelił dla niego 15 goli w 35 spotkaniach (został wybrany piłkarzem roku w Fulham), a w obecnych rozgrywkach już 12 razy pojawiał się na boiskach Premier League. Berbatow siedmiokrotnie był wybierany piłkarzem roku w Bułgarii. W barwach narodowych strzelił 48 goli w 78 meczach.

TRENER

Klaus Toppm ö ller - urodzony w 1951 roku. Jako zawodnik, przez osiem lat (1972-1980) strzelał bramki dla 1. FC Kaiserslautern. Po zakończeniu kariery piłkarskiej w 1987 roku, wziął się za trenerkę. W latach 1987-1988 prowadził FSV Salmrohr, przez kolejne dwa SSV Ulm 1846, a od 1991 do 1993 – Waldhof Mannheim. W kolejnym sezonie trenował Eintracht Frankfurt, a w latach 1994-1999 był szkoleniowcem VfL Bochum, z którym wywalczył awans do Bundesligi. Sezon 1999-2000 spędził w 1. FC Saarbrucken, po czym odszedł do Bayeru Leverkusen . Przez dwa lata pracy w tym klubie (został zwolniony po walce o utrzymanie w sezonie kolejnym), z „Aptekarzami” doszedł do finału Ligi Mistrzów oraz DFB Pokal, a także osiągnął wicemistrzostwo Niemiec. W sezonie 2003/04 był już w Hamburgu, z którym finiszował na ósmym miejscu w Bundeslidze.W 2006 roku rozpoczął pracę w reprezentacji Gruzji. Spędził w niej dwa lata.

Partnerem artykułu jest fanpage „Piłka nożna – Historia i ciekawostki”

WIKTOR DYNDA