Dzisiejszy odcinek jest wyjątkowy z wielu względów – po pierwsze, dziś zdecydowaliśmy się zestawić drużynę, która nigdy nie zagrała i już nie zagra ze sobą choćby jednego meczu. Po drugie, będzie on raczej odosobnionym przypadkiem, bo polskich stranierich w innych ligach niż niemiecka nie mieliśmy okazji oglądać z tak dobrym skutkiem. Po trzecie, tym razem obejdzie się bez trenera. Franz Smuda swoją przygodą w Regensburgu nie zasłużył, by trafić na ławkę trenerską naszej drużyny. Zapraszamy na 25, wyjątkowy odcinek „Starego, dobrego wina”, w którym zestawiliśmy najlepszych Polaków występujących w Bundeslidze. Pod uwagę wzięliśmy tylko tych, którzy swoją karierę na niemieckich boiskach zaczynali przed 2000 rokiem.
BRAMKA
ADAM MATYSEK – urodzony w 1968 roku. W Bundeslidze 78 meczów. Aktualny trener bramkarzy w Norymbergii podbój Niemiec rozpoczął w 1993 roku, wówczas trafił do drugoligowej Fortuny Koln ze Śląska Wrocław. Na zapleczu Bundesligi grał aż do 1998 roku, po drodze trafiając jeszcze do FC Gutersolh, gdzie wyrobił sobie markę najlepszego bramkarza ligi. W latach 1998-2001 Matysek był piłkarzem Bayeru Leverkusen, gdzie przez większość spędzonego tam czasu, miał pewne miejsce w składzie. Na koniec kariery wrócił do kraju, bronił dla Zagłębia Lubin i RKS Radomsko. W reprezentacji Polski 34 mecze oraz udział na MŚ w Korei i Japonii.
OBRONA
TOMASZ HAJTO – urodzony w 1972 roku. W Bundeslidze 201 meczów i 14 goli. Popularny Gianni na niemieckich boiskach spędził w sumie osiem lat, będąc piłkarzem trzech klubów: Duisburga, Schalke oraz Norymbergii. Największą sławę zyskał sobie podczas występów w Gelsenkirchen, gdzie z klubem z Zagłębia Ruhry zdobył wicemistrzostwo Niemiec, grał z nim także w Lidze Mistrzów. Zagranicą reprezentował barwy Derby County i Southampton. W Polsce grał w Hutniku Kraków, Górniku Zabrze i ŁKS-ie Łódź. Po zakończeniu kariery trenował Jagiellonię Białystok. Obecnie pracuje jako ekspert piłkarski dla Eurosportu. W reprezentacji Polski 62 mecze i 6 goli oraz dwa spotkania podczas Mundialu 2002.
TOMASZ WAŁDOCH – urodzony w 1971 roku. W Bundeslidze 248 meczów i 19 goli. Wałdoch, razem z Hajto przez cztery lata tworzył szkielet defensywy Schalke, w którym łącznie występował przez siedem sezonów. Wcześniej przez pięć lat był piłkarzem VFL Bochum. Wałdoch jest kojarzony z Górnikiem Zabrze, w którym grał w latach 1988-1994. W 2006 roku, po odejściu z Gelsenkirchen, piłkarz wrócił do Polski i reprezentował barwy Jagiellonii. W 2007 roku zakończył karierę sportową, a trzy lata później pracował jako dyrektor sportowy Górnika. Od 2011 roku pełni rolę trenera młodzieży w Schalke. W reprezentacji 74 mecze i 2 gole oraz udział na MŚ 2002.
WALDEMAR KRYGER – urodzony w 1968 roku. W Bundeslidze 126 meczów i 1 gol. Trzeci i ostatni z obrońców naszej złotej jedenastki urodził się w Poznaniu i to właśnie w miejscowym Lechu spędził zdecydowaną większość swojej kariery. Podczas przerw na występy w „Kolejorzu”, Kryger był jednak piłkarzem Wolfsburga, dla którego grał przez cztery lata. Z „Wilkami” występował m.in. w Pucharze UEFA. „Hela” zakończył karierę w 2004 roku, będąc rzecz jasna graczem Lecha. W reprezentacji 5 meczów i jeden gol.
POMOC
TOMASZ ZDEBEL – urodzony w 1973 roku. W Bundeslidze 201 meczów i 8 goli. Mający także niemieckie obywatelstwo defensywny pomocnik już od wczesnych lat swojej kariery zaliczał występy za naszą zachodnią granicą. Od 1988 roku – kiedy to odszedł z GKS-u Katowice – zwiedził Fortunę Dusseldorf, Rot-Weis Essen, Koln, po drodze obrał kierunek na belgijskie Lierse SK i tureckie Genclerbirligi Ankara, po czym w 2003 roku wylądował w Bochum. Razem z tym ostatnim m.in. awansował do Bundesligi oraz grał w Pucharze UEFA, z czasem został także kapitanem drużyny. W sezonie 2009/10 Zdebel występował w Bayerze Leverkusen, a jego ostatnim klubem była Alemannia Akwizgran. W reprezentacji Polski 14 meczów. Ze względu na kontuzję nie pojechał na Mundial do Azji.
ANDRZEJ RUDY – urodzony w 1965 roku. W Bundeslidze 134 mecze i 14 goli. Ofensywny pomocnik w Niemczech podbijał głównie serca kibiców Koln, którego piłkarzem był przez pięć sezonów, mały epizod zaliczył jeszcze w Bochum. Do Kolonii Rudy trafił z GKS-u Katowice, wcześniej będąc piłkarzem Śląska. W sezonie 1992/93 Polak strzelił przepiękną bramkę Borussii Monchengladbach, która znalazła się w zestawieniu najpiękniejszych bramek Polaków w Niemczech oficjalnego kanału Bundesligi na YouTubie. Z Koln był wicemistrzem kraju i finalistą DFB-Pokal. W czasie swojej kariery grał jeszcze m.in. dla Lierse oraz Ajaksu Amsterdam, z którym triumfował w Eredivisie. Karierę zakończył w 2005 roku. W reprezentacji Polski 16 meczów i trzy gole.
JACEK KRZYNÓWEK – urodzony w 1976 roku . W Bundeslidze 178 meczów i 24 gole. Dysponujący niezwykle silnym uderzeniem z lewej nogi „Krzynio” w 1999 roku został gracze Norymbergii, do której trafił z Bełchatowa. Występował w niej w sumie aż przez pięć lat, w międzyczasie zostając wybranym Najlepszym Piłkarzem 2. Bundesligi. W 2004 Krzynówek odszedł do Bayeru Leverkusen, gdzie w pierwszym roku swojej przygody strzelał bramki Realowi Madryt i AS Romie. Wówczas został też dwukrotnie wybierany Piłkarzem Roku w Polsce. W latach 2006-2009 Polak grał dla Wolsfburga, z którym został mistrzem kraju. Sezon 2009/10 – ostatni w karierze – Krzynówek spędził w Hannoverze. W reprezentacji 96 meczów i 15 goli oraz występy na MŚ 2002 i 2006 oraz ME 2008.
ANDRZEJ BUNCOL – urodzony w 1959 roku. W Bundeslidze 185 meczów i 21 goli. Po najmłodszym piłkarzu przyszedł czas na jednego z najstarszych. Buncol w Niemczech grał w latach 1986-1997, czym zamknął sobie drogę występów w reprezentacji Polski, przez wielu uznany został wówczas za zdrajcę. Pierwszy sezon za zachodnią granicą spędził w Homburgu, ale największe sukcesy odnosił w Bayerze Leverkusen, z którym w 1988 roku sięgnął po Puchar UEFA. W 1992 roku odszedł do Fortuny Dusseldorf, z którą m.in. awansował do Bundesligi. Wcześniej grał dla Piasta, Ruchu i Legii. Obec nie jest asyste ntem tre nera druży ny U17 w Leverkuse n. W repreze ntacji Polski 51 meczów i 6 goli oraz brązowy medal wywalczo ny na MŚ w 1982 roku.
MIROSŁAW OKOŃSKI – urodzony w 1958 roku . W Bundeslidze 62 mecze i 15 goli. Jedna z największych ikon Lecha Poznań do Niemiec trafiła dopiero w wieku 28 lat. Wcześniej, poza „Kolejorzem” – z przymusu – grał także dla Legii. W 1986 roku Okoński przeszedł z Lecha do HSV Hamburg i w pierwszym sezonie w Bundeslidze wybrano go drugim najlepszym zawodnikiem ligi (przed m.in. Lottharem Matthausem) oraz najlepszym obcokrajowcem. Razem z HSV „Okoń” świętował wicemistrzostwo Niemiec i triumf w DFB-Pokal. Od 1988 roku grał dla AEK Ateny, później zwiedził jeszcze cały tabun klubów, a karierę zakończył w 2002 roku. Był znany z tego, że lewą nogą potrafił wiązać kokardy, o czym w utworze „Czysta gra” nie omieszkał wspomnieć obornicki piosenkarz Liber. W reprezentacji Polski 29 meczów i 2 gole.
ATAK
ANDRZEJ JUSKOWIAK – urodzony w 1970 roku . W Bundeslidze 184 mecze i 56 goli. „Żusko” z Polski wyjeżdżał w 1992 roku jako gwiazda Lecha Poznań, z którego trafił do Sportingu Lizbona. Sezon 1995/96 spędził w Olympiakosie Pireus, a od 1996 roku grał już w Bundeslidze. Najpierw reprezentował barwy Borussii Monchengladbach, z której po dwóch latach odszedł do Wolfsburga. W nim, wraz z Waldemarem Krygerem grał w Pucharze UEFA i strzelał po kilkanaście goli w sezonie. Od 2002 roku Juskowiak grał dla Energie Cottbus, później na moment trafił do USA, skąd szybko wyciągnęło go Erzgebirge Aue, w którym występował już do końca kariery. „Jusko” jest ekspertem wielu stacji telewizyjnych. Wkrótce ma objąć stanowisko dyrektora sportowego Lechii Gdańsk. W reprezentacji Polski 39 meczów i 13 goli.
JAN FURTOK – urodzony w 1962 roku . W Bundeslidze 188 meczów i 60 goli. Furtok jest ikoną GKS-u Katowice, którego piłkarzem był przez 12 lat, a po zakończeniu kariery pełnił funkcję prezesa tego klubu. W 1988 roku napastnik przeniósł się do Hamburgeru SV. W sezonie 1990/91 zdobył 20 bramek w rozgrywkach Bundesligi, co dało mu drugie miejsce w klasyfikacji strzelców tych rozgrywek. Kolejnym Polakiem, któremu udało się poprawić to osiągnięcie, okazał się być dopiero Robert Lewandowski, 22 lata później. W latach 1993-1995 Furtok grał dla Eintrachtu Frankfurt, w którym w ciągu dwóch lat strzelił dziewięć goli. Karierę piłkarz kończył w rodzinnych Katowicach w wieku 36 lat. W reprezentacji Polski 36 meczów i 10 goli.
ŁAWKA REZERWOWYCH
ALEKSANDER FAMUŁA – urodzony w 1960 roku . W Bundeslidze 112 meczów. W czasie swojej przygody z niemieckimi boiskami był golkiperem Karslruher oraz Heidelberg-Kirchheim i FC Homburg. W Polsce grał dla Sparty Lubliniec i Górnika Zabrze.
DARIUSZ ŻURAW – urodzony w 1972 roku . W Bundeslidze 130 meczów i 5 goli. W latach 2001-2008 był piłkarzem Hannoveru 96. Poza tym występował m.in. dla Zagłębia Lubin i Arki Gdynia. W reprezentacji Polski jeden mecz.
TOMASZ KŁOS – urodzony w 1973 roku . W Bundeslidze 57 meczów i 5 goli. W Niemczech grał w latach 2000-2006, występował tam w barwach dwóch klubów: Kaiserslautern i Koln. Wcześniej był piłkarzem m.in. Auxerre, i ŁKS-u, a później Wisły Kraków. W reprezentacji 69 meczów i 6 goli.
PIOTR NOWAK – urodzony w 1964 roku . W Bundeslidze 116 meczów i 17 goli. W latach 1993-1998 grał dla Dynama Drezno i TSV Monachium. Występował też w klubach ze Szwajcarii, USA i Turcji. W Polsce najwięcej czasu spędził jako piłkarz Zawiszy. Od 2004 roku pracuje jako trener w Stanach Zjednoczonych. W reprezentacji Polski 19 meczów i 3 gole.
KRZYSZTOF NOWAK – urodzony w 1975 roku, zmarły w 2005 roku . W Bundeslidze 83 mecze i 10 goli. W latach 1998-2001 grał dla Wolfsburga. Później wykryto u niego chorobę układu nerwowego ALS, charakteryzującą się wiotczeniem i zanikiem mięśni. Próby leczenia nie przyniosły skutku. Został pochowany na cmentarzu w Wolfsburgu. W reprezentacji Polski 10 meczów i 1 gol.
ARTUR WICHNIAREK – urodzony w 1977 roku . W Bundeslidze 215 meczów i 49 goli. Od 1999 do 2010 roku „Wichniar” na przemian grał dla Arminii Bielefeld i Herthy Berlin. Dwukrotnie był najlepszym strzelcem 2. Bundesligi. W Polsce sławę przyniosły mu występy w Widzewie i Lechu. W reprezentacji 17 meczów i 4 gole.
MAREK LEŚNIAK – urodzony w 1964 roku . W Bundeslidze 213 meczów i 42 gole. W Niemczech spędził niemal całą swoją karierę. W najwyższej klasie rozgrywkowej grał dla czterech klubów – Bayeru, SG Wattenscheid, TSV 1860 Monachium i Bayeru Uerdingen. W Polsce był piłkarzem Pogoni Szczecin. 10 goli dla reprezentacji w 20 meczach.
Stare, dobre wino. Real Madryt
Stare, dobre wino. FC Barcelona
Stare, dobre wino. Ajax Amsterdam
Stare, dobre wino. Legia Warszawa