Po ciężkim poniedziałku, zapraszamy na obfitą kolację. Kolację w stylu angielskim. Enjoy your meal!
***
Moda na Bale’a odcinek 7895. Saga transferowa związana z Garethem Bale’m trwa co prawda dłużej niż niejedna wenezuelska telenowela, lecz wszystko wskazuje na to, że powoli dobiega końca. Tottenham kupił już Nacera Chadliego, mogący spokojnie w przyszłości na lewej flance stać się następcą Walijczyka. Dodatkowo, Daniel Levy, prezes Spurs, skrócił dziś swoje wakacje, by powrócić do Londynu na rozmowę z 23-latkiem, który podobno jest zdecydowany przenieść się do Madrytu.
Kwestią sporną jest tylko cena za najlepszego gracza Premier League. Istnieją dwa fronty w tej sprawie.
Hiszpańskie media podają, że w grę wchodzi wymiana piłkarzy plus pieniądze na czysto. Według iberyjskich gazet: 60 mln funtów + Fabio Coentrao + Angel di Maria lub 80 mln + sam Argentyńczyk
Angielska strona zaś podaje, że Real oferował na razie 81 mln funtów, co zostało odrzucone przez Tottenham. Spotkało się to ponoć z furią Bale’a. Teraz, finalna oferta ma wynieść o cztery miliony funtów więcej.
***
Kiedyś Arsenal nie miał wielkiej kasy, więc sprzedawał. Teraz może już zaszaleć, ale póki co notuje same chybione strzał. Higuian wolał bowiem sycylijskie słońce od londyńskiego deszczu. Czy Suarez przedłoży liverpoolskie doki nad Big Bena? Rodgers póki co stanowczo zamyka tę furtkę, jednak odrobinę otwiera ją sam Urugwajczyk. Według „Daily Mail”, 26-latek ma w najbliższych dniach zażądać zgody na transfer do Arsenalu. Arsene Wenger, o dziwo, oferuje The Reds ponoć aż 40 milionów funtów zadośćuczynienia za utratę najlepszego gracza.
***
Michael Owen układa sobie życie po zakończeniu kariery. 34-latek został niedawno komentatorem stacji BT Sport. Legenda Liverpoolu działa również jako piłkarski agent. Jak sam przyznaje, jego główną motywacją jest opieka nad piłkarzami i ich nauka. By ci nie skończyli, jak Paul Gascoigne.
”Raz lub dwa razy grałem z nim w reprezentacji. Ze smutkiem więc obserwowałem jego upadek.”
***
Mówi się, że polski to trudny język. Dla Anglików to samo można powiedzieć o hiszpańskim. Szczególnie – pisownia nazwisk.
Everton tego lata z FC Barcelony wypożyczył Gerarda Deulofeu. Mimo zaledwie rocznej umowy, Hiszpan otrzymał koszulkę z numerem 10. Numerem, nad którym nie ma jego nazwiska. Wytwórcy trykotów „The Toffees” zamienili miejscami „l” z „f”. I tak, Gerard Deulofeu stał się Gerardem Deufoleu.
***
Kolejna ofiara Cristiano Ronaldo. Nie mowa tu jednak o jakimś ośmieszonym defensorze, czy upokorzonym bramkarzu, lecz o…małym chłopcu. 11-letni Charlie Silverwood spokojnie obserwował sparing swojego Bournemouth z Realem Madryt. Co prawda ukochany zespół czarnowłosego młodzieńca dostał srogie baty (0-6), ale on sam może czuć się zwycięzcą. Zwycięzcą przez łzy. Najpierw bowiem miał miejsce ból. Potężny ból. W szóstej minucie portugalski gwiazdor uderzył z rzutu wolnego. Potężnie uderzona futbolówka nie trafiła do bramki, lecz ugrzęzła na trybunach. A dokładniej – na ręce Charliego. Diagnoza? Podwójne złamanie.
Skutek? Oryginalna koszulka Realu Madryt z podpisami większości graczy, w tym, naturalnie, CR7. Chyba warto było pocierpieć.
***
Na koniec ciekawostka. Wiecie, że w Sheffield United mógł grać Diego Maradona? Tak, ten Bóg Futbolu i posiadacz słynnej Ręki Boga. Mało kto o tym wiedział, a fanów piłki oświecił niedawno „The Guardian”.
A było tak:
Dawny menedżer United, Harry Haslam, w 1978 szukał nowych graczy w Argentynie. Jego uwagę zwrócił pewien niespełna 18-latek, na którego koledzy wołali „Diego”. Choć filigranowy dzieciak miał ogromny talent, angielski szkoleniowiec cenę w wysokości 200 tysięcy funtów uznał za przesadzoną. Skąpiec wziął tańszego, dokładnie o 40 baniek, Alexa Sabellę. Ten przetrwał przetrwał tylko dwa lata. Maradona zaś niemal w pojedynkę doprowadził swój kraj do mistrzostwa świata, przy okazji stając się jednym z najlepszych piłkarzy w historii tej pięknej dyscypliny sportu.
